داشتن تقوا و ترس از خدا از حجاب ظاهری اولی تر است!

ما براى شما لباسی نازل کردیم تا عورت خود را با آن بپوشانید و زیبا و نرم است و نیز لباس تقوا فرستادیم که لباس تقوا برای شما نیکوتر است. ( سوره اعراف - آیه 26 )

این همه دیو و دد برای چیست؟

دلمان خوش است چند ده میلیون جمعیت مسلمان در کشورمان، زندگی می کنند؛ اما کدام مسلمان؟ آیا با حلوا حلوا گفتن، دهان شیرین می شود؟ همیشه کیفیت از کمیت بهتر است. بهتر نیست به جای ترغیب افراد به تولید مثل و افزایش جمعیت شبه مسلمان، به آنها چگونگی پاکسازی درونی و خودسازی و بعد، شیوه ازدواج و فرزندآوری یک مسلمان واقعی را آموزش دهیم تا جمعیتی هر چند اندک؛ اما مومن داشته باشیم؟

فلسفه ازدواج از دیدگاه پیامبران چه بوده است؟

بر اساس حدیثی در دین اسلام، تا زمانی که نسل بشر ادامه دارد، نسل پیامبران نیز ادامه خواهد یافت. از اینجا می توان استنباط کرد که دلیل ازدواج پیامبران صرفا زاد و ولد و بقا در این دنیا یا ارضاء شهوات خود نبوده است. شاهد مثال ما حضرت ابراهیم (ع) است که جهت رضای حق، تصمیم به دست کشیدن از فرزندش می گیرد؛ یعنی دقیقا معکوس آن عملی که از انسانها سر می زند. هدف آنها صرفا ادامه سلسله انبیا جهت هدایت بشر بوده و بس.

فاطمه (س) چگونه فاطمه شد؟

فاطمه (س) چگونه فاطمه شد؟ آیا صرف ازدواج کردن او را همسری شایسته کرد یا ازدواج صحیحش؛ اینکه با هم کفو خود هم پیمان شد، او را به صورت همسری سزاوار درآورد؟ آیا هم پیمان شدن ایشان با فردی چون یزید و فقط تحمل کردن می توانست اسوه ای نمونه از وی بسازد؟ آیا ازدواج او با شخصی همانند یزید منجر به تولد ائمه اطهار می شد؟ ابدا! پس خودمان را با رویاپردازی فریب ندهیم. اعمال حیوانی ای که حتی از مرغها و خروسها هم سر می زند انجام ندهیم و در خیال، خود را فاطمه ببینیم. فاطمه (س) یک مجاهد بود؛ مجاهد با نفس.

هر گفتار به ظاهر حکیمانه ای حکیمانه نیست!

پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: " برخی شعرها حکمتند و برخی بیانها افسون. " توضیح آنکه بیشتر افراد شعر را افسون می دانند، حال آنکه بسیاری اشعار بزرگان شعر و ادب و عرفان، از جمله مولانا، سعدی و ...، مملو از حکمتهایی هستند که حتی والدین ما؛ چه در عمل و چه در گفتار صرف، توان آموختن آنها را به فرزندانشان ندارند. در مقابل، چه فراوان گفتارهایی که شعر نیستند و در قالب گفتارهای نغز و حکیمانه بیان می شوند، حال آنکه افسونی بیش نیستند. پس اگر از نعمت داشتن پدر و مادری حقیقتا دلسوز بی بهره ایم، خود پدر و مادر دلسوز خود باشیم.