نتیجه شهوت پرستی به این شکل: نابودی بشریت و نتیجه شهوت پرستی به آن شکل: نابودی بشریت! پس، تفاوت کجاست؟

تعجب است با انتقادهائی که از نهادهای حقوق بشری، بابت اعتراضشان نسبت به زیر پا گذاشتن حرمت انسانها، می شود، چطور انجمنهای حمایت از حقوق حیوانات ایران پیوسته مورد تایید، است تا مبادا یکی از امیالشان، تلف گردد. به طور مثال، مبادا با دیدن یک تار موی جنس مخالف - از آنجائی که توسط هیچ نیروئی، آموزش ندیده اند تا چشمان خود را هنگام حضور در اجتماع، بیش از حد، دریده نکرده و به اطراف، نچرخانند - همچون کودکان معصوم، توانائی خویشتنداری در مقابل شکلات را از دست داده، به یکی از حالتهای زیر، گرفتار گردند: 1- در صورت عدم تمکن یا تمکین، فشار بیش از حدی را متحمل شده و اذیت شوند. 2- در صورت عدم تمکن یا تمکین، به گناه خودارضائی، مبتلاء شوند. 3- در صورت تمکن و تمکین - تواما - مرتکب گناه زنای به عنف یا زنای با رضایت شخص، گردند، بلکه در عوض، بتوانند با خواندن ورد و صیغه کردن طعمه مورد نظر، امیال خویشتن را ارضاء نمایند.

اشتباه این مدافعان حقوق حیوانات دقیقا همین جاست که به جای یادآور شدن ' بشریت ' مرد و وظیفه اش در خویشتنداری، مهر تاییدی بر امیال حیوانی ایشان، زده و به معرفی راههای در رو و دور زدن یکدیگر، می پردازند.

گفته می شود این راهها جهت جلوگیری از هرج و مرج، بی نیازی از طلاق دادن زن اول و از هم پاشیدن کانون خانواده ها، در نظر گرفته شده اند، اما به واقع، این راهها تا چه حد، این هدف را محقق ساخته اند؟ در اسلام، سفارش شده است مردان ابتداء، روی نفوس خویش، کار کرده و آن را طوری پرورش دهند که آنها را برده وار، به هر سو، نکشاند و در صورت ضرورت - ضرورت واقعی - به این روشها، متوسل گردند. اسلام هیچ گاه موافق ' حیوان تربیت کردن مردان و ایضا زنان ' نبوده است.

درست است که نوع اسب نیز، تا حدی، نیازمند آزادیست تا حداقل، در حدی که نیاز است به رفع حوائجش، بپردازد، اما آیا درست و منطقیست همان میزان اختیاراتی که به اسبی رام و مطیع، از جانب صاحبش، اعطاء می گردد به اسبی سرکش و بسیار رم کننده نیز، داده شود، طوری که با داشتن نهایت سرکشی نفس، عمل خود را شرعی و غیرحرام فرض کند - حال آنکه در اصل، چنین نیست؟

نتیجه این امر دقیقا برخلاف چیزیست که عنوان می شود: هرج و مرج بیشتر، از بین رفتن قداست خانواده و پیمانهائی که میان زوجین، بسته می شود و ترویج شهوت پرستی و حیوانیت در دو جنس - آن هم، با سوءاستفاده از نام مقدس ' دین '.