تفاوت کتب آسمانی تفاوت در جسم آنهاست؛ روح ادیان الهی ثابت و پابرجاست!

تحریف کردن به معنای قلب کردن، تغییر دادن و حرف آوردن در چیزیست و تحریف می تواند زبانی باشد یا نوشتاری. بدین ترتیب، تفسیر اشتباه آیات کتب آسمانی یا بهره برداری نادرست از آنها، نیز، در قالب تحریف، به شمار آمده و تحقق آن نیازی به دست بردن فیزیکی در آیات، نخواهد داشت. اگر در ' قرآن کریم ' اشاره به مورد تحریف قرار گرفتن کتب آسمانی پیشین، می شود، نه از آن جهت بوده که همه آنها را منسوخ و هر گونه مراجعه به آن را حرام اعلام نماید؛ چرا که شاهد حضور همین دست مکالمات میان پیامبران قبل از اسلام و مردم نیز، بوده ایم؛ آن جا که ' عیسی (ع) ' می فرماید: ' گمان نبرید آمده ام تا ' تورات ' ' موسی (ع) ' و نوشته های دیگر پیامبران را منسوخ کنم؛ بلکه آمده ام تا آنها را تکمیل نموده و به انجام برسانم. ' ( ' انجیل متی ' - باب 5 - آیه 17 ) خداوند در ' قرآن کریم '، کتب قبل از اسلام را تصدیق نموده و صرفا در برخی موارد، توضیحاتی بر آن، افزوده که گر چه از لحاظ ظاهری، با جسم کتب پیشین، در تضاد بوده؛ لیکن با روح آنها، همسو و در یک راستا، می باشد.

در زمان ظهور ' حضرت عیسی (ع) '، امر ازدواج میان مردم، با استناد به کتاب ' موسی (ع) ' - همچون خوی رایج مردمان عصر امروز ایران - به بازیچه ای، مبدل گشته بود و آنها به خیال صورت پذیرفتن ازدواج، به راحتی، به بستن پیمان زناشوئی با آلودگان و زناکاران - که بر اساس آیه 3 سوره ' نور '، مومنان از آن، نهی و این کار بر آنان، حرام گشته و در ' انجیل ' و کتب پیش از آن نیز، مردم از آن و از همنشینی با فاسدان، منع شده بودند - می پرداختند. به علاوه، همچون ایرانیان مسلمان فعلی، بنا بر دلائلی که با نگاهی عمیق، می توان رد پای هوای نفس را در آن، مشاهده نمود، پیمان خدا را زیر پا نهاده و به امر مقدس دیگر ازدواج، همت می گماردند. بدین ترتیب بود که خداوند ایشان را تحریم و مسئله ' ازدواج و طلاق ' را مردود اعلام نمود تا عبرتی باشد برای آنهائی که اجازه خداوند را به سخره گرفته و از آن، ملعبه ساخته بودند. در نتیجه، در ادیان پیش از اسلام - چه یهودیت و چه مسیحیت - خود ازدواج فی نفسه، گناه نبوده؛ بلکه صرفا در دین یهود، خداوند تعالی شرایطی بر آن، مقرر داشته که به دلیل نادیده گرفتن آن توسط مردم، در زمان ظهور ' عیسی (ع) '، مورد تحریم الهی، قرار گرفت و بعدها نیز، در عصر ظهور اسلام، به شرط رعایت حد و حدود آن، مجددا آزاد گشت.

همچنانکه کتاب مقدس ' انجیل متی ' باب 19، آیات 3 تا 12 می فرماید: ' آن گاه، بعضی از فریسیان، پیش آمدند تا با بحث و گفتگو، او را غافلگیر کنند. پس، به ' عیسی (ع) '، گفتند: ' آیا شما اجازه می دهید مرد زن خود را طلاق دهد؟ ' ' عیسی (ع) ' جواب داد: ' مگر شما کتاب آسمانی را نمی خوانید؟ در کتاب آسمانی، نوشته شده که در آغاز خلقت، پروردگار مرد و زن را آفرید و دستور داد مرد از پدر و مادر خود، جدا شده و برای همیشه، به زن خود، پیوسته و با او، یکی شود؛ به نحوی که دیگر، آن دو دو تن نبوده؛ بلکه یک تن هستند. هیچ انسانی حق ندارد آن دو را که خدا به هم، پیوسته است، جدا کند. ' پرسیدند: ' اگر چنین است، چرا ' موسی (ع) '، فرموده که مرد می تواند زنش را طلاق دهد و کافیست طلاقنامه ای نوشته و به دست زنش، داده و از او، جدا شود؟ ' ' عیسی (ع) ' جواب داد: ' 'موسی (ع) ' چنین گفت؛ زیرا می دانست شما چقدر سنگدل و بی رحم هستید؛ اما این خواست خداوند در آغاز خلقت، نبوده است و من به شما، می گویم هر کس زن خود را به هر علتی، غیر از علت زناء، طلاق دهد و با زن دیگری، ازدواج کند زناکار محسوب می شود. ' شاگردان ' عیسی (ع) ' به او، گفتند: ' با این حساب، ازدواج نکردن بهتر است. ' ' عیسی (ع) ' فرمود: ' هر انسانی نمی تواند از ازدواج، بپرهیزد؛ بلکه فقط کسانی می توانند مجرد بمانند که از خداوند، فیض خاصی یافته باشند. بعضی به علت نقص مادرزادی، قادر به ازدواج نیستند. بعضی را نیز، مردم ناقص کرده و نمی توانند ازدواج کنند و بعضی نیز، به خاطر خدمت خدا، ازدواج نمی کنند. هر که قدرت اجراء این اصل ازدواج را دارد بگذارید آن را بپذیرد. '

اکنون که حرمت ازدواج و طلاق برای مسلمانان، برداشته شده، از این بابت نبوده که مجوزی باشد جهت تداوم بخشیدن به کفران نعمت الهی و اقدام به ازدواج و طلاق بدون شرط گذشته؛ بلکه نعمتیست از جانب پروردگار که شاید این بار، قدردانش بوده و با وجود وضع اسفبار خانوادگی خود، انگشت اتهام خویش را مدام، به سمت ناهنجاریهای خانوادگی در غرب، نشانه نرفته و به تجویز نسخه، برای غیر، نپردازند؛ حال آنکه خویش نیازمندتر می نمایند.

در چنین شرایطی که حرمت شرایط ازدواج توسط هیچ یک از ایرانیان مسلمان، رعایت نشده و هنوز، به چشم بازیچه به آن، می نگرند و با دچار بودن به فسادهای ریز و درشتی که در ردیف گناه کبیره ' زناء '، قرار می گیرند - من جمله چشم چرانی، ازدواجهای موقت، روابط خارج از ازدواج، شرابخواری، مزاحمت برای نوامیس و ... - چه چاره ای باقیست برای دختران پاک ایرانی ای که جهت دور نگاه داشتن وجود خود از گناه کبیره ' زناء حاصل از ازدواج با زناکار ' (طبق آیه شریفه 3 سوره ' نور ' )، شیوه راهبگی در پیش گیرند؟