ملت بابت قضاوتهایش، در مقابل پروردگار، مسئول است!

بر اساس آموزه های پیامبر اسلام (ص)، جامعه ای که مردمانش امر به معروف و نهی از منکر جزئی از زندگی روزانه شان، است به سعادت، دست خواهند یافت و به غیر از این صورت، هلاکت و بدبختیشان تضمین شده می باشد. تنها، این امر سفارش شده در ادیان مختلف، است که از ایجاد و گسترش فساد - چه در طبقه محکوم و چه در طبقه حاکم - جلوگیری کرده و مخالفت با آن؛ چه از جانب ملت، باشد و چه از جانب حاکمان - بر خلاف دستورات صریح کتاب آسمانی همه ادیان؛ به ویژه اسلام، خواهد بود.

شاید ماجرائی که اخیرا، میان جناب ' صادق زیبا کلام ' عزیز و قوه محترم قضائیه، صورت پذیرفته سوءتفاهم یا سوءگفتاری بیش نبوده و ایشان صرفا، از دستگاه قضاء، خواهان شفاف سازی در عملکردشان، بوده اند؛ همانطور که در جلسه بازپرسی نیز، بدان اذعان داشته اند.

قوه قضائیه از آنجائی که تصمیمات و عملکرد ایشان موجب جا به جا شدن حقوق و تکالیف افراد، خواهد شد و سرنوشت نهائی افراد وابستگی شدیدی به احکام صادر شده از سوی ایشان را داراست، بیش از همه دستگاهها، نیازمند نظارت از سوی ملت، خواهد بود. بنابراین، من نوعی نخواهم توانست به شخصی - صرفا به این دلیل که حکمی بر ضد وی، صادر شده - ظنین بوده و او را گناهکار بشمارم؛ چرا که فردای قیامت، در صورتی که محکوم علیه بی گناه بوده و به اشتباه یا تعمدا، حکمی علیه خویش، دریافت نموده باشد، در پیشگاه پروردگار، مسئول خواهم بود.

اینکه ملت از دستگاه قضاء - جهت شفاف سازی - خواستار ارائه ادله ای که حکم به موجب آنها، صادر شده است باشد، آیا تشویش اذهان یا اتهام بستن به قوه مربوطه، محسوب خواهد شد؟ شفاف عمل کردن و ارائه جزء به جزء شواهد و مدارکی که نه جناب ' زیبا کلام '، نه بنده و نه هیچ یک از اعضاء عادی جامعه، به عینه، مشاهده نکرده اند، رافع تمام شبهات خواهد بود.

ما اول از همه، در پیشگاه پروردگار اعظم، مسئولیم و درخواست شفاف سازی در امور مهم و سرنوشت ساز جمعی - و نه امور خصوصی - به هیچ عنوان، اتهام بستن نیست.