مرا به شرک، نخوانید! پوشش باید زنده کننده حضور پروردگار باشد؛ نه یادآور نگاه آلوده مردان!

مردان ایرانی به قدری عاشق خدائی کردن و شریک خدا بودن هستند که قصد دارند به همه اعمال الهی زن، رنگی زمینی بخشند؛ من جمله حجاب که صرفنظر از آنکه پروردگار به زن و حتی مرد، توصیه فرموده تا دیده ور با مشاهده آن، میان زن و مرد باایمان و بی بند و بار، تمایز قائل شود، بلکه بر آن دو، واجب گشت تا همواره، حضور فیزیکی خدا را در کنار خود، حس و از هر گونه حرکت حیوان گونه، پرهیز نمایند. این نقطه ضعف مردان است که مایلند خدائی کنند و به همین جهت نیز، شیطان از طریق زن، وارد گشت تا حس استقلال از ربش را در او، زنده گرداند.

به واقع، چرا مردان دوست دارند ' همه چیز ' و در یک کلام، ' خدای زن ' باشند؟ برای نمونه، با دیدن دختری که به طریق مورد پسند الهی - پوشش سفید - و صرفا جهت داشتن حس حضور پروردگار، حجابش را رعایت کرده و نه از روی پوشیدن خود از نامحرم، در صورتی که در رعایت حجاب وی، رنگی از توجه به جنس مخالف و راضی کردن سلیقه ایشان - پوشش مشکی - را نبینند، بلافاصله، خود را به میان انداخته و با متلک پرانی و ایجاد مزاحمت برای آن بانو، سعی دارند به او، بفهمانند: ' آن حجابی که برای خدا، پوشیده ای بیهوده است؛ بلکه باید به گزینش پوششی باب میل من، بپردازی. من حاضر نیستم فکر خدا تو را از یاد من، غافل کند. اگر حجابت سبب توجه دائمیت به خدا و متعاقب آن، فراموشی من گردد، من راضی نیستم. ' و بعد، با نمایش دروغین مورد تحریک قرار گرفتن بر اثر پوشش دختر، سعی در ایجاد تغییر آن به میل خویش، می نمایند.

و چقدر مشرکند زنانی که مردان را به خدائی گرفته و مدام، سلیقه شان در اعمال حجاب را با ایشان، وفق می دهند. زن مشرکی که گمان می کنی با انواع صداهای کریه از خود، خواهی توانست مرا وادار به تغییر پوشش سفید و مورد پسند الهی من، گردانی! بدان من اگر مثل تو بودم، تاکنون، صد بار، با حیوان چشم چران و هواپرستی؛ چون شوهرت، ازدواج و صد توله حیوان؛ همانند فرزندان نور دیده ات، وارد جامعه می نمودم تا با آزار و اذیت مومنان دیگر، کوله بار گناهانم را سنگینتر کنند. گمان برده ای با آزارهای زبانیت، رنگ عوض کرده و به جای حجاب سفید و پاک مطلوب خداوند - به مانند تو و شوی کثیفت - به جمع مشرکان ایرانی، خواهم پیوست؟

این جمله از جانب بنده، خطاب به تو که: ' به توصیه پروردگار در سوره ' کافرون ' کتاب آسمانی ' قرآن کریم ': ' دین تو برای تو و دین من نیز، برای من. ' '