رهبر این جرم سازمان یافته کیست؟ یا وقتی کارمندان شایسته دولت دختر و زمینش را تنها گیر می آورند!

چه عنوانی برای موارد ذیل، می توان متصور شد: تصرف مستثنیات اشخاص بدون ابلاغ به مالک - حال آنکه مالک در قید حیات، بوده و مکان مشخصی نیز، دارد - به این بهانه که فرد در محل، سکونت نداشته و دادن وعده پرداخت مبلغ ارزشی آن در پاسخ به اعتراض خویشاوندان ساکن در محل - خویشانی که علیرغم ادعایشان مبنی بر دادن تذکر به متصرفان دولتی، با اطلاع از موضوع، حتی زحمت آگاه کردن مالک را هم، بر عهده خود، ندیده و در مقام کسی که امانت به او، سپرده شده، تنها عملی که از ناحیه آنها، صادر می گردد سکوت است؛ حال در قبال حق السکوت دریافت شده یا به امید شراکت در حق مالکیت در آینده -، انکار سند رسمی مالک و بلافاصله، وعده مجدد پرداخت مبلغ مورد نظر یا زمین معوض با هدف وقت کشی و اتلاف وقت و قول جبران خسارتهای ناشی از تاخیر زمان رسیدگی، از ترس شکایت شاکی و اکنون، پس از گذشت بیش از یک دهه تصرف، درخواست نیمی از زمین، برای اقدام به کارگشائی و در نهایت، با شنیدن پاسخ منفی، از جانب مالک، اقدام به تهدید، با بیان: ' این جا می کشنت. '؟

به راستی، رهبر این سلسله جرم سازمان یافته کیست؟

چرا مدت اخیری که به دنبال حل مسئله ملک شخصی خود، به هر اداره دولتی، سر می زنم - جهت دریافت نقشه، پرسش از وضعیت ثبتی آن و ... - کارمندان و نیروهای پلیس مستقر با دیدن من، یک متر به هوا پریده و بعد، با توهین، تهمت، بهانه جوئی از نحوه پوشش و عربده، قصد از سر باز کردن یا هراساندن مرا دارند؟ مایلید بمیرم تا زمین و اجرت المثل ایام تصرف بی دردسر، نوش جانتان شود؟

کارشکنان گرامی! بدانید به هر میزان، مدت زمان باز پس گیری سرزمینهای اشغالی اینجانب به سبب کارشکنیهائی که یا جنبه حسادت داشته و یا با هدف تلاش در جهت سهم خواهی، باشد، به درازا کشیده شود، شما نیز، در جرم صورت گرفته، مقصر خواهید بود. چگونه است که پیگیری و دستیابی شخص به اطلاعات ملکیش، غیرقانونی بوده و باید مورد ممانعت کارمندان و ...، قرار گیرد؛ اما غصب مستثنیات افراد، تهدید، توهین، آزار و اذیت، کارشکنی و امثال آنها توسط ایادی دولتی، قانونیست؟