مردان و زنان ایرانی؛ همچنان در توهم ' پاکیزگی ' خود، غوطه می خورند!

طبق آیه ۳ سوره ' نور '، مرد پاک با زن پاک و مرد ناپاک با زن ناپاک، ازدواج کرده و این کار بر مومنان، حرام است. حکایت پسران و مردان ایران و همچنین، زنان و دختران آن حکایت عجیبیست. مادران ایرانی چندین متر پارچه مشکی خریداری کرده و به نشانه پاکیزگی، در اطراف خود، حائل می کنند؛ اما هنگام ازدواج و بستن پیمان زناشوئی، مردی کثیف و زناکار را به همسری، برمی گزینند که صرفا، از توانائی مالی و جنسی، برخوردار بوده و از وی، چندین نسخه آلوده دیگر نیز،‌ تکثیر و روانه اجتماع، می کنند و در عین حال، خود را تمیز و مطهر می پندارند؛ حال آنکه بر اساس این آیه شریفه، تنها، زنان ناپاک با مردان ناپاک، ازدواج کرده و این زنان با انجام این عمل، بر ناپاک بودن خود، صحه گذاشته اند.

سپس، تمامی فرزندان پسر آلوده این مادران بعد از چندین دهه چشم چرانی و زناکاری در جامعه، به عمل ازدواج که می رسند، به دنبال دختری پاک و مطهر، می گردند و نشانه آن را ' حجاب برتر ' و ' اطاعت و تمکین از شوهر ' می دانند.

آخر، ای جمعیت متوهم ناپاک! آن دختری که حاضر به بستن پیمان زناشوئی با چشم چران و زناکاری، چون این پسران، می گردد مطمئنا، دختریست ناپاک که به همزیستی، همنشینی، همخوابگی و همسری این آلودگان، رضایت خواهد داد. پس، نگوئید: ' دختری می خواهیم بادیانت و پاک. ' بگوئید: ' دختری می خواهیم ناپاک که چنان در خانه پدری، به کثافات، خو نموده و چنان در اجرای نمایش ' پاکیزگی ' از طریق ' پوشش برتر '، متبحر گشته که تاب تحمل نجاستهای این پسران را، داشته و با چادر سر کردن، توانائی سرپوش گذاشتن بر آلودگیهای خود را نیز، دارا باشد. '

مردم کشورهای خارجی اگر به فرض، پاکیزه هم، نباشند، حداقل، به نام دین و به نام ' عیسی (ع) ' و ' مریم (س) '، به گناهانشان، ادامه نمی دهند.