از رحم بانوان ایرانی دچار توهم پاکیزگی، همان برون طراود که در درون کثیفشان، است!

در جامعه ایران که نهایت افتخار زنانش به خوب تمکین کردن از شوهر - چه با استفاده از پوشش مورد دلخواه همسر و چه از راه برآورده ساختن نیازهای جنسی ایشان - و نیز، به تعداد دفعات فرزندآوریشان، بوده و سخنی از درون تهی آنها، صادر نمی گردد؛ به جز، آرایشگاههائی که می روند، لباسهائی که خریداری می کنند، میهمانیها و مراسم عروسی ای که در آنها، شرکت می کنند، غذاهائی که می پزند، روابط زناشوئی ای که با شوهرانشان، دارند، مهریه هائی که نصیبیان گشته، نفقه هائی که از شوهران چشم چران و حرامخوارشان می گیرند و ... ،به هیچ وجه، تعجب برانگیز نخواهد بود، اگر افتخار مردان و پسرانش هم، چیزی جز، زورگوئی، عربده کشی، پرورش اندام و عضله برای جذب جنس مخالف یا جهت استفاده از زور در روابط یا پیشبرد اهدافشان، مزاحمت برای نوامیس و ...، باشد.

از کوزه، همان برون طراود که در اوست. پسرانی که در چنین رحمهای آلوده ای، پرورش بیابند، موجوداتی بهتر از این، نخواهند بود.

و چه توهم شیرینی دارند این بانوان ایرانی که هر ساله، روز مبدل گشتن به مادران چنین جرثومه های فسادی را جشن گرفته و خوشحالی می کنند؛ آن هم، در روز ولادت دختر پاک پیامبر گرامی اسلام (ص) که به فرموده ایشان، اگر ' حضرت علی (ع) ' نبود، هم کفوی برای ' فاطمه (س) '، یافت نمی شد که با او، ازدواج کند و در نتیجه، مجرد می ماند! این بانوان چه شباهتی میان ایشان و خود که با هر موجود مذکر متعفنی، با دریافت مهریه ها و نفقه های هنگفت، پیمان زناشوئی بسته و به تکثیر و زادآوری آلودگان دیگر نیز، می پردازند، دیده اند جای بسی تعجب دارد.