زنان ' حجاب برتری ' ایرانی در اوج بی شباهتی به ' آسیه (س) ' و ' مریم ' (س) '، دچار توهم پاکیزگی گشته اند!

خداوند صریحا، در ' قرآن کریم '، ' حضرت آسیه (س) ' و ' حضرت مریم (س) ' را به عنوان الگوی زنان مومن، معرفی و از ایمان آورندگان، انتظار تبعیت از ایشان را دارد. حال، ای زنان ' حجاب برتری ' ایرانی ای که با ۳ متر پارچه مشکی، خطبه ازدواج و زائیدنهای پی در پی حیواناتی که به نام ' آدم '، وارد اجتماع دنیا، می کنید، به توهم ' پاکی و جهاد در راه خدا '، دچار گشته اید! اگر هوس پاکی و جهاد در راه خدا، به سرتان، زده و دوست ندارید زحماتتان با در پیش گرفتن بیراهه، هدر رود، بدانید بهشت زیر پای مادرانی که با مردان چشم چران، آلوده و زناکار، ازدواج نموده و همنشین و همراه می گردند و دنیا را با فرزندانی گناهکار، لبریز می سازند، نیست.

به خاطر داشته باشید ' عشق به خدای پاک ' با ' عشق به موجودات ناپاکی که دشمنان خدا هستند '، یک جا جمع نمی شود. نمی توان هم، خدا را داشت و هم، خرما را. یکی را برگزینید تا ایمان داشتن یا بی ایمان بودنتان آشکار گردد.

خداوند در ' تورات '، کشتن فرزند را در صورت عدم توجه وی به دستورات والدین، در اطاعت از فرامین الهی، بر والدین، واجب فرموده؛ آن وقت، این زنان توهم زده ' حجاب برتری ' عیبجو با شادی بسیار، نطفه متعفن حاصل از تخمک نجس خود و اسپرم کثیف شوهرانشان  را در رحم، پرورش داده و بی محابا، وارد اجتماع می کنند و نام احساسات ممنوعه و ناپاکشان را ' عشق ' می نهند: ' عشق به فرزند گناهکار '، ' عشق به همسر آلوده '. جالب است آن چه که در عالم واقعیت، ' همنشینی با همسر آلوده و مشارکت در لجنکاریها و گناهان وی '، شمرده شده و ایشان را مستحق عذاب جهنم می سازد در توهمات آنها، ' صبر و تحمل عظیم بر سختیهای زندگی با همسر آلوده ' نامیده می شود. انگار نه انگار که این جسم و روحی که پروردگار پاک‌ و عظیم به زنان، عطاء نموده از آن ایشان، نیست که هر گاه، مایل باشند، به همنشینی با گناهکاران، رضایت داده و به زندگی با شوهرانی آلوده و فرزندانی ناپاک، تداوم بخشند؛ بلکه به فرموده کتاب مقدس، تن انسان معبدیست که باید در پاک نگاه داشتن آن، کوشید.