علت ' حلال ' شمردن ' حرامهای شرعی ' برای ایرانیان ' حجاب برتری ' و ' دارای محاسن '، مقدس بودن آلتهای تناسلیشان است!

آنهائی که گمان می برند با ' فرزندآوری ' که در توهم خود، آن را ' آفرینش اشرف مخلوقات توسط آلتهای مقدس خویش' می پندارند، قرار است ' بهشت ' زیر پاهایشان، سبز شود بدانند پس از پایان حیات ، ' جهنم سوزان ' در انتظار ایشان، است. آنهائی که تصور می کنند با زایش فرزندانی دوپا، آلوده، چشم چران، زناکار، مردم آزار و اهل تمسخر،‌ غیبت و تهمت در مورد جمعی که در نوع پوشش، ازدواج، فرزندآوری و در کل، سبک زندگی، شباهتی بدیشان، ندارند، می توانند به ' بهشت ابدی '، راه یابند بهتر است به جای وانمود به پرستش خدای متعال، تصویری از آلتهای مقدسشان را در معبدی مقدستر، قرار داده و آنها را پرستش نمایند. شاید بر تعداد ' اشرف مخلوقات 'شان، افزوده گشته و نسلشان از انقراض، رهائی یابد.

از نظر این قوم متوهم ایرانی، ' ادامه نسل ' و ' آفرینش اشرف مخلوقات ' - همان خوک بچه های دوپا - چنان مقدس می باشد که قانون ' عدم انتخاب همنشین بد '، ' عدم شکستن پیمانها '، ' عدم تولید و اشاعه گناه '، ' زناء شمردن چشم‌چرانی و در نتیجه، زناکار بودن شوهر چشم چران و حرام بودن ازدواج پاک با ناپاک '، ' منفورترین حلال خدا بودن طلاق 'و امثالهم درباره ' ازدواج '، صادق نیست و زنان ' حجاب برتری ' ایرانی در مواجهه با امر ' ازدواج '، نیازی به نگرانی، راجع به این گونه حرامهای شرعی، ندارند؛ چرا که ' زایش اشرف مخلوقات ' جزء ' واجبات دینی ' مسلمانان، است؛ حال اینکه کجای اسلام، چنین اجباری قرار گرفته مشخص نیست.

بانوان ' حجاب برتری ' می توانند بدون هیچ گونه نگرانی به جاری ساختن خطبه عقد با مردان آلوده، چشم چران ، زناکار و مردم آزار، پرداخته و همچنان، به عنوان ' موجودی پاک '، به زیست خود، ادامه دهند؛ زیرا ' پاک شمردن بانوان ' به نظر خود ایشان، همسران و جامعه شریفشان، برمی گردد. در صورت اکثریت آراء جمعیت غفلت زده متوهم، این بانوان ' پاکیزه و بهشتی ' خواهند بود.

' ادامه نسل بشر ' از چنان اهمیتی، برخوردار است که جهت جلوگیری از وقوع احتمالی ' طلاق '، نیازی به مراقبت در ' ازدواج '، نبوده و می توان ازدواج نمود و در صورت دلخواه، ' خطبه طلاق ' را جاری کرد.

آلوده بودن فرزندان ایشان که حاصل ترکیب اسپرم کثیف و تخمک نجس آن دوست نیز، بر ذمه ایشان، نخواهد بود. آن چه که ' مقدس ' است آلتهای آنهاست.

حداقل، جمعیت جوامع خارجی گناهان مربوط به ازدواج، طلاق، فرزندآوری و انتخاب همنشین خود را به نام ' دین '، انجام نداده و در ' توهم پاکیزگی و قدیسه گری '، به سر نمی برند. '