میزان بالای درجه سازگاری زنان ' حجاب برتری ' ایرانی با گناهان شوهران ' دارای محاسن ' خویش، قابل تحسین است!

مردان دارای ' توهم پاکیزگی ' ایرانی می‌فرمایند: ' زن زندگی یک مرد باید بساز باشد. '؛ اما مسئله این است منظور ایشان از ' بساز '، سازگاری در چه زمینه هائیست. مسلم و بدیهیست که وجود نقاط مشترک میان همسران، ضروری بوده و در غیر این صورت، اشکالاتی را در روابط ایشان، پدید می آورد؛ اما مردان ریش و پشمدار ایرانی که ادعای پاکیزگی و دینداری وجودشان را فراگرفته است؛ اما در پس پرده، بی بند و باری را تحت عنوان ' صیغه موقت ' که ' زناء ' شمرده می شود دنبال کرده و در جهاد در این راه، از ایجاد هیچ مزاحمتی، در خیابانها، حتی برای دختران باکره ایرانی نیز، مضایقه نمی کنند مقصودشان از ' زن بساز '، می تواند زنی باشد به نهایت، گناهکار و سیاه قلب که رسیدن به خواسته های نفسانی - از جمله، رفع شهوات جنسی، داشتن فرزندانی قد و نیم قد و از بین بردن احساس تنهائی از این طریق، به دست آوردن نوکری حلقه به گوش که با اشاره ای، خواسته ها و نیازهای مادی وی را برآورده ساخته و بارهای ایشان را برایشان، حمل نماید و ... - چنان بر وی، چنگ می زند که ابائی از ازدواج و همنشینی با شوهری زناکار و متولد ساختن پسرانی ناپاکتر از شوهرش، نداشته و رحم و سرتاسر وجود خود را در قبال این داشته ها، به شوی خویش، بفروشد.

زن و شوهری را می شناسم با سابقه ' کلاهبرداری ' که در یافتن شگردهای مختلف کلاهبرداری و به عمل رساندن آنها، بسیار ' همکار و بساز ' به چشم می رسند و از قضاء، زن مذکور همواره، چادری سیاه بر سر، داشته و مدام، دیگران را محکوم به بدحجابی، بی عفتی و بی شرفی می نماید؛ اما نه تنها، از ارتکاب جرم و زندان رفتن شوهرش، ابائی ندارد؛ بلکه آن چه که از دستانش، بر می آید فهرست عظیمیست از گناهان کبیره ' تهمت '، ' غیبت '، ' تمسخر و عیبجوئی '، ' چشم طمع به مال غیر ' و ... .مسلماً، این زن برای مردی این چنینی، سازگاری بالائی دارد.