قابل توجه کسانی که جهت « بقاء در این جهان »، احکام خداوند را زیر پا می گذارند!

کسانی که برای « بقاء در این جهان »، احکام خداوند را زیر پا گذاشته و به قیمت از دست دادن پاکی خود، راه فساد را انتخاب می کنند بدانند بر اساس کتاب « یوحنا » - باب 15 - آیه 10، « اگر احکام مرا نگاه دارید، در محبت من، خواهید ماند؛ چنانکه من احکام پدر خود را نگاه داشتم و در محبت او، می مانم. » بانوئی که گمان می کنی با انجام یک « خطبه عقد » و پیچیدن « سه متر پارچه مشکی » به دور ماتحت، « پاکی » را به حد اعلاء رسانده ای و از این رو، به چنان غروری، رسیده ای که دختران « باکره » داخل خیابان را صرفا، به جهت آنکه پوششی مخالف میل و سلیقه تو، انتخاب نموده اند با الفاظ رکیکی همچون « ماتحت لخت »، « فاسد »، « فاحشه »، « خیابانی » و ...، مورد آزار و هتاکی، قرار می دهی! آیا به آیه 3 سوره « نور » کتاب آسمانیت هم، واقفی که می گوید: « مرد زناکار جز با زن زناکار و مشرک، ازدواج نمی کند و زن زناکار نیز، جز با مرد زناکار، ازدواج نمی کند و این بر مؤمنان، حرام است. »؟ آیا سهم « رحم » خودت را در فساد به وجود آمده در خیابانها، فراموش کرده و تنها، در « امر به معروف و نهی از منکر » در مورد « پوشش دختران باکره »، تلاش می کنی یا خود به کرده خویش، واقف بوده؛ اما جهت « رفع عذاب وجدان » یا « تطهیر چهره »، دهان به عیبجوئی، باز می کنی؟ بهتر نیست برای یک بار هم که شده، « امر به معروف و نهی از منکر » را در مورد خودت، اجراء کنی و از ازدواج با مردان « چشم چران » و « زناکار » و پرورش پسرانی به مراتب آلوده تر از شوهرت، پرهیز کنی؟ توئی که حریف هواهای نفسانی خود و شوهرت نیستی! چنانچه هوای نفس و ایضا، ماتحتت را کنترل کرده و از ازدواج با شوهری « چشم چران » و « زناکار » و پرورش پسرانی « آلوده » و « زناکار »، دوری کرده بودی، اکنون، با مشاهده رفتارهای گناه آلود همسر و پسرانت، این چنین برآشفته نمی شدی که چاره کار را در اهانت و خشونت نسبت به دختران « باکره » و « معصوم »، ببینی.