ای صاحبان حجاب برتری زن و مرد! از تهمت زدن، دست بردارید تا مشمول این آیه شریفه قرار نگیرید!

« علی مطهری »؛ نماینده مردم تهران و نائب رئیس دوم دهمین مجلس شورای اسلامی که با کسب آراء مردمی، در نتیجه شعارهای اصلاح طلبانه، موفق به دست یافتن به مقام فعلی خود، گشته این چنین بیان می دارد که: « ما درباره حجاب، نیازی به قانون، نداریم و همه فقها قبول دارند که غیر از وجه و کفین، بقیه بدن زن باید پوشیده باشد. زن نباید در جامعه، به صورت محرک، ظاهر شود تا تبعات روانی ای که در جامعه، به دلیل تحریکات جنسی، ایجاد می شود ایجاد نشود. در مجموع، در سراسر کشور، وضعیت حجاب نسبت به 40 سال پیش، بهتر شده است. البته مواردی هم، وجود دارند که از آنها، می گذرم؛ اما امروز، مشکل بزرگی به اسم « رعایت حجاب »، نداریم. در قانون مدنی هم، بی حجابی جرم شمرده شده و اصل این قانون از رژیم گذشته، است. امروز، نسبت به حفظ حجاب، اجبار آن چنانی هم، نیست و خیلی از خانمها، آن را رعایت نمی کنند. یا بخشی از مویشان، پیداست یا اندام نمائی می کنند یا با یک ساپورت و بلوز، به خیابان، می آیند که این حجاب نیست؛ اما فشاری هم، بر آنان، وارد نمی شود. » اگر همه چیز در قوانین جمهوری اسلامی ایران، بدون مشکل، است، چگونه است که افرادی چون شما، تحت عنوان « اصلاح طلب » و با شعارهای اصلاح وضعیت نامناسب فعلی، دست به جذب محبوبیت و آراء مردمی چون ما، نموده و پس از گذشتن خر مورد نظر، از پل و راه یافتن به مجلس، به این نتیجه، می رسید که وضعیت فعلی مناسب بوده و نیازی به اصلاح، ندارد؟ اگر این دروغ و فریب نیست، پس، چه نامی می توان بر آن، نهاد؟ چگونه نماینده ای که با رأی افرادی همچون بنده، به مکان سرنوشت سازی برای همه ایرانیان، وارد می شود در عوض جامه عمل پوشاندن به وعده های خود، دهان به تهمت، می گشاید؟ آیا اگر این رسم باب شده که به بهانه امر به معروف و نهی از منکر، عده ای عیبجوی طعنه زننده، خود را مجاز می دانند زبان به آزارهای زبانی و تهمتهای واهی، باز نموده و بدین شکل، به اهداف شخصی خویش، دست یابند، شما که نماینده ملت هستید نیز، باید به همان شیوه، عمل نمائید؟

با  شنیدن صحبتهای ایشان و همکارانش، می توان ریشه برخوردهای نامناسب کارمندان دولت را در بدو ورود ارباب رجوع مؤنثی که مدت زمان طولانی ایست که دولت محترم زمین آباء و اجدادیش را تصرف کرده و از پس دادن آن و پرداخت اجرت المثل ایام تصرف آن، سر باز می زند دریافت، وقتی می توانند حجاب دختر تنها را سنگر خویش نموده و پشت آن، پنهان شوند و به بهانه نداشتن پوشش اسلامی مورد نظر ایشان - و نه پوشش اسلامی واقعی - از پذیرش وی و شنیدن صحبتهایش، فرار کنند. این جاست که می شود معنای « حجاب » به عنوان « سنگر » را درک نمود. البته این جا، حجاب دیگر، سنگر زن نیست؛ بلکه سنگر کارمندان بسیار محترم دولت است، برای جلوگیری از ترکشهای ناشی از تجاوزات خود به اموال خصوصی مردم. خانه از پای بست، ویران است.

خداوند در آیه 31 سوره « نور » کتاب آسمانی « قرآن کریم »، در باب حجاب، می فرماید: « به زنان باایمان، بگو دیدگان خود را فروبسته و پاکدامنی ورزند و زیورهای خود را آشکار نگردانند؛ مگر آن چه که طبعا، از آن، پیداست و پوشش خود را روی سینه های خود، بیندازند. » فهمیدن این آیه به چه اندازه، برای نوع بشر، دشوار می باشد که یک عده که خود را « حجاب برتری » می خوانند، به راحتی، به دیگرانی که پوششان به سلیقه ایشان، نبوده و از پوششی متفاوت، برای این کار، بهره می برند، تهمت زده و آنها را « بی حجاب » می نامند و گاهی نیز، برای رفع عذاب وجدان خویش، ترجیح می دهند از واژه « بدحجاب »، استفاده کنند؟ آیا شال سفیدی که جهت حجاب و برای احترام به مقام پروردگار، روی سر، انداخته شده و دو سر انتهائی آن روی سینه ها، آزاد قرار می گیرد حجاب نیست، تنها، به این دلیل که گردن و مو پوشش کامل ندارند؟ آیا خداوند در قسمتی از آیه شریفه، نفرموده است: « مگر آن چه که طبعا، از آن، پیداست. »؟ اگر برای گردش آزاد خون در سر و گردن، شال را آزاد بگذاریم تا مانع بیماری جسمی و در نتیجه آن، روحی و روانی شخص، گردد و به این شکل، قسمتی از مو و گردن، مشاهده شود؛ اما نه به منظور خودنمائی، آیا مصداق این قسمت از این آیه شریفه، نیست؟ پس، به چه مجوزی، تهمت می زنید؟

« ای اهل ایمان! مبادا گروهی گروه دیگر را مسخره کنند. شاید مسخره شده ها از مسخره کنندگان، بهتر باشند و نباید زنانی زنان دیگر را مسخره کنند. شاید مسخره شده ها از مسخره کنندگان، بهتر باشند و از یکدیگر، عیبجوئی نکنید و پس از ایمان آوردن، یکدیگر را فاسق و بدکار نخوانید و کسانی که از این کار، توبه نکنند آنها خود ظالم و ستمکارند. » ( آیه 11 سوره « حجرات » )