ائتلاف ایرانی علیه خدا یا لالائیهای مردانه و زنانه برای یکدیگر

اعتقاداتی میان طبقه پست جامعه ایرانی، رواج دارد که حکایت از عدم تمدن و رشدنیافتگی روحی و فرهنگی آنهاست. مردانی که زن را ناقص العقل، محتاج و کالای جنسی خویش و خود را موجودی بی نیاز فرض می کنند که به واسطه قدرتشان، قادرند قوانین اخلاقی را زیر پا نهاده و مطابق میل خویش، عمل نمایند و جهت توجیه اعمالشان، دست به دامن دین، شده؛ حال آنکه دین جز برای گسترش مکارم اخلاقی، نیامده است. در صورتی که محیط زیست این دست از جانوران نیز، مناسب حالشان باشد، بیش از پیش، شاهد رفتارهای جانورگونه شان خواهیم بود. از طرفی، زنانی هستند که همچون ماده های سایر گونه های جانوری، تنها وظیفه خویش را فرزندآوری و تعداد علفهای زیر پای خود را در بهشت، به تعداد توله هایشان، می دانند. بماند که از لحاظ روانشناسی فرگشتی، باروری و پرورش نسل توسط جنس ماده - همانند نران - صرفا جهت بقاء ایشان، بوده که توانسته اند به کمک برادرشان؛ ابلیس، به آن، رنگ و لعاب داده و آن را با اعمال مذهبی و رشد معنوی و روحی، معادل و بدین شکل، با انجام آن، خویشتن را از تلاش در راستای رشد واقعی کمالات روحی و انسانی، بی نیاز ساخته اند.

بر اساس ' تلمود '، پروردگار می فرماید: ' من زن را از قسمتی از بدن آدم که همواره، پوشیده و نهفته است، می آفرینم تا موجودی محجوب و عفیف به بار آید. '  و نیز، در کتاب مقدس ' تورات '، می فرمایند: ' پس از آنکه خداوند خواب را بر آدم، مستولی کرد، یکی از دنده هایش را گرفت. زنی بنا کرد و نزد آدم، آورد. آدم گفت: ' این است استخوانی از استخوانهایم و گوشتی از گوشتم. ' از این رو، زن ' نساء ' نامیده شد؛ زیرا از انسان، گرفته شده است. ' همین مطلب در ' انجیل برنابا '، مورد تایید قرار دارد. بر خلاف نظر عده ای که نحوه آفرینش زن در دین یهود و مسیحیت را در تضاد با اسلام و از آن، تحریف شدگی این دو دین را نتیجه گیری می کنند، ' قرآن کریم ' در این باره، با ادیان پیش گفته، اتفاق نظر دارد: ' ای مردم! از پروردگارتان که شما را از نفس واحدی، آفرید و جفتش را نیز، از او آفرید و از آن دو، زنان و مردان بسیاری پراکنده کرد، پروا دارید. ' ( سوره نساء - آیه 1) و نیز، در سوره ' اعراف '، می فرمایند: ' او کسیست که شما را از نفس واحدی، آفرید و از آن، زوجی برای او قرار داد تا با او، آرام گیرید. ' آیه 6 سوره ' زمر ' هم، تصدیقی بر این امر، می باشد.

از این آیات، می توان چند نکته استنباط کرد. اول اینکه آفرینش مرد بر زن، تقدم داشته؛ اما این به معنای برتر بودن یکی بر دیگری، نیست - چه برتری زن بر مرد، به دلیل نسخه دوم بودنش، با این برهان که همواره نسخه های جدید محصولاتی پیشرفته تر از ماقبل خود، خواهند بود و چه برتری مرد بر زن، به واسطه تقدم وی؛ بلکه نشانگر نیاز مرد به زن، همچون نیاز افراد به عضو از دست رفته شان، است و مخالفتیست با مردانی که خود را کامل و بی نیاز و زن را موجودی ناقص و نیازمند خویش فرض کرده و زن را طفیلی مرد می دانند. به فرموده ' تورات '، به دلیل همین نقص است که مرد پدر و مادر خود را ترک می گوید تا با همسرش، یکی شود و این نقص در مورد زنان نیز، صادق است.

دومین نکته ای که می توان از این آیات، نتیجه گرفت مسئله ضرورت عفت و حجاب در زنان، می باشد. صرفنظر از ارگانهای داخلی بدن، آن قسمت از بدن مرد که همواره، پوشیده است، آلت تناسلی وی می باشد و طبق آموزه های ' تلمود '، زن را از این بخش از بدن مرد، آفریده اند تا محجوب و عفیف باقی بماند و چنین است درباره مردان. مردان نیز در مقابل زنان، رابطه ای از این جنس، دارا بوده و در قرآن نیز، شاهد توصیه به مردان، به پوشیدن فروج و چشمان، در حضور بانوان و همچنین، طبق گفته های فقهاء، در ارتباط با مردان همجنس خود، زمانی که نگاه از جنس لذتجوئیست، هستیم.

بر اساس آیات موجود در ' تورات ' و ' قرآن کریم '، آدم و حوا قبل از هبوط، عریان به سر برده و درکی از این وضع نیز، نداشتند؛ اما با نافرمانی از خداوند و خوردن میوه ممنوعه و متعاقب آن، کسب توانائی تمییز خوب  از بد، پی به عریان بودن خویش، بردند. همین حالت در کودکان و نابالغان نیز، مشاهده می شود. با آنکه در مقابل یکدیگر، قرار دارند؛ اما شرمی احساس نمی کنند؛ چرا که درکی از حس شهوت، در آنها، موجود نیست. زمانی که دو جنس متوجه جنسیت خود نباشند - مثل آدم و حوا قبل از هبوطشان و نیز، همانند کودکان و نابالغان - رعایت حجاب لازم نیست؛ همان گونه که بر نابالغان، فرضی قرار داده نشده؛ اما به محض ظهور نشانه های بلوغ که افراد به دلیل تغییراتی در بدن، به ادراکاتی از خوب و بد، دست می یابند، رعایت آن بر هر دو جنس، واجب گشته تا بدین وسیله، از به گناه افتادنشان، جلوگیری شود.

اما بهتر آنست که بتوان با تمرین و آموزش، به این نقطه، دست یافت تا از طریق کنترل ذهن و خودمراقبتی، وجود خود را از هر نوع افکار مزاحم و گناه آلود، تطهیر نمود تا شاهد ازدواج دختران و زنان حجاب برتری با پسران و مردانی با سطح روحی و معنوی پائین و در نتیجه، امتداد آلودگیهای جسمی و روحی به نسلهای بعدی، نباشیم.

تعجب این جاست که دختران و زنان کشورهای اسلامی که از روی شدت علاقه شان به اسلام، تاب و تحمل موجودیت کشورهای غیراسلامی و حضور فرهنگ بیگانه در کشور خود را ندارند و با دیدن دختری با پوششی متعادل؛ اما متفاوت، احساس وظیفه دینی کرده و با امر به معروف و نهی از منکر - البته به گمانشان منکر - به جهاد پرداخته و جز چادر مشکی، حجابی دیگر را برنمی تابند چگونه است که این احساس جهادگونه را با نفس و درون خویش، نداشته و ازدواج و همنشینی ایشان با مردان و پسرانی آلوده و پرورش و نگهداری موجودی به مراتب، ناپاکتر از خود و شوهرانشان، وجدانشان را به درد نمی آورد؛ که رعایت اولی بدون توجه به دومی، نتیجه ای جز آن چه که در جامعه ایران، بارز است، نخواهد داشت: زنان محجبه ای که از مصاحبت با همسران آلوده و پرورش فرزندان ناپاک، چیزی جز جایزه ' اسکار '، به واسطه بازی کردن نقش اول زن مومن و مسلمان، نصیبشان نخواهد شد. سبک زندگی ایرانی صرفا ائتلاف دو جنس زن و مرد است، برای جاودانگی و لالائیهائی که زنان و مردان برای یکدیگر، نجوا می کنند تا دو روزه دنیا را در خواب ناز، سپری کنند و انسان خوابزده را چه یارای بیدار کردن دنیا؟ توهم مجاهدت کجا و ریاضت نفس کجا؟