جانبداری بودار کارمند مترو از پسر هتاک

دیروز، حدود ساعت چهار و نیم عصر، ایستگاه متروی ' شادمان '، در مسیر بازگشت به خانه، بودم که پس از خروج از قطاری که به سمت ایستگاه ' ارم سبز '، در حرکت بود، جهت استراحت، مدت کوتاهی، روی یکی از صندلیهای گوشه سکو، نشستم. پس از کمی رفع خستگی ناشی از ایستادن طولانی مدت و شلوغی قطار، برخاسته و هنوز، سکو را ترک نکرده بودم که از دور، یکی از کارمندان متروئی را که در ماجرای مطلب ' آن گاه که استفاده از خودپرداز، خرید، گشت و گذار و صرف غذا توسط دختر تنها، ' پرسه زنی ' نامیده می شود! '، حضور داشت و پس از آن موضوع، اولین بار بود که او را می دیدم، مشاهده کردم که به من، خیره شده بود. با تلاش بسیار، نگاهم را به جائی دور، دوختم تا مانعی برای آلودگی نگاهش، ایجاد نموده و با فاصله، در حال عبور از مقابلش، بودم که ناگهان، صدای پسری را که از همان ابتداء، کنارش، ایستاده بود و این پا و آن پا و به من، نگاه می کرد شنیدم که در حالیکه رویش به سمتم، بود، با لحنی بی ادبانه، گفت: ' سگ. ' برگشته و با عصبانیت، گفتم: ' چه می گوئی؟ '. در حالیکه دستپاچه شده بود، به کارمند مترو که کنارش، ایستاده بود نگاهی حاکی از انتظار، انداخت و او هم - گوئی از قبل، هماهنگ کرده باشند - به طرفداری و در عوض پسر، جواب داد: ' با شما، نبود. با گوشیش، بود. ' حال آنکه گوشی پسر نه نزدیک گوشش، بود و نه هندزفری ای دیده می شد. گفتم: ' آره. داشتی با ارواح، صحبت می کردی. ' مجددا، کارمند مترو در جانبداری از پسر خلافکار که دیگر بیشتر به دوستی و همراهی آن دو با هم، شک کرده بودم، گفت: ' با گوشیش، بود. ' از آنجائی که دیگر، بحث کردن با اراذل و اوباش، برایم، قابل تحمل نبود، همانطور که پشت به آنها، در حال دور شدن، بودم، غرولندکنان، گفتم: ' آشغالها را راه می دهند داخل مترو. آن وقت، برای ما که سرمان به کار خودمان، است، جا نیست. '

از آنجا که ماجرا خیلی بودار بود، پس از بازگشت به خانه، مدت زیادی فکرم را به خود، مشغول کرد؛ طوری که پشیمان شدم از اینکه برای تحقیقات بیشتر، به پلیس 110، متوسل نشده بودم. به پلیس مترو که امیدی نیست. اگر هم، پسر هتاک دوست خلافکار کارمند مترو و عملش تبانی و نقشه از پیش، طراحی شده آنها بود، مطمئنا - به اعتراف شفاهی خود پلیس مترو - طرف آنها را که به من، نمی دهند.

گناه بدبینی من نسبت به آنها، مسلما، بر عهده من، نخواهد بود؛ چرا که سزای فاسق چیزی جز این، نیست.