تفاوت وضعیت بانوان در مزاحمتهای خیابانی، در ایران و سایر کشورها

تصاویر فوق عکسهای سلفی خانمیست از ' آمستردام ' - پایتخت هلند - که از مزاحمتهای خیابانی مورد تجربه خود، در مدت یک ماه، تهیه و منتشر نموده تا نشان دهنده میزان بالای این گونه مزاحمتها در کشورش، باشد. درست است که مزاحمت برای بانوان، در اقصی نقاط دنیا، مشاهده می شود؛ اما در هیچ کشوری، زنان و مردان به آن سطح از خودشیفتگی و توهم پاکیزگی، نرسیده اند که گمان کنند بهشت تنها، زیر پای آنها، سبز شده و بقیه دنیا ناگزیرند جهت طی منازل و نیل به مقامات، رهروی راه ایشان باشند؛ حال آنکه از درون، حاضر به پرورش هر کرم متعفنی، می باشند. از طرفی، در هیچ نقطه ای از جهان، هیچ نیروی حافظ نظم و امنیتی صرفا، جهت تادیب بانوان به زعم خویش، بدپوشش، خود دست به ایجاد ناامنی برای این قشر آسیب پذیر، نزده و بدین شکل، بر مشکلات و مزاحمتهای ایشان، نمی افزاید؛ چرا که خود، بر مشکلاتی که بانوان در این حوزه، متحمل می شوند، واقف بوده و آنها هم، به اصطلاح، ' نمک روی زخم ' ایشان، نمی گردند. ( جهت توضیح بیشتر به مطلب « بانوان ایرانی! مراقب باشید! تندروهائی در لباس روشنفکری، در کمینند! »، مراجعه شود.)

اینکه چرا این گونه موارد مزاحمتها در کشورهای خارجی، توسط اشخاص ایرانی، برجسته می شوند شاید توجیهی باشد برای آزار و اذیتهای خود که آن را طبیعی جلوه دهند. به یاد ' دون پیرو کورسی '؛ کشیش دهکده ' سان ترنسو 'ی ایتالیا، افتادم که در اواخر سال 2012 میلادی و در پی اظهاراتش مبنی بر ایراد تقصیر بر بانوان و اینکه بدپوششی ایشان را مسبب جرائم مربوطه می دانست، در واکنش به اعتراضات بانوان و نهادهای حامی حقوق آنها، مجبور به استعفاء، گردید.